کدبانو

آجیل

آجیل منبع خوبی از پروتئین ، اسیدهای چرب ، آنتی اکسیدان ها (ویتامین های A و E) و سرشار از فیبر است. بادام زمینی، بادام، پسته، بادام هندی و جوز کاج در این میان بالاترین میزان پروتئین را دارند. در حالی که شاه بلوط و فندق حاوی میزان کمتری پروتئین هستند.

دانه ها

مصرف دانه ها نیز یکی دیگر از راه های گرفتن چند گرم پروتئین و برخی مواد مغذی دیگر از جمله چربی های اشباع نشده، و فیتوکمیکال ها، است. این مواد دانه ها را به غذاهایی برای پیشگیری و درمان بیماری های قلبی و سرطان تبدیل کرده اند.

حبوبات

نخود ، لوبیا و عدس خشک شده ،جزو گروهی از مواد غذایی شناخته شده تحت عنوان “پالس” یا “حبوبات ” اند. گذشته از دانۀ سویا، این گیاهان دارای محتویات یکسانی هستند و میزان مناسبی پروتئین دارند. در هر پیمانه از این مواد، به طور متوسط، 15 گرم پروتئین همراه با فیبر و آهن وجود دارد.

سویا

دانۀ سویا یک پروتئین کامل است و کیفیت آن با پروتئین های حیوانی برابری می کند. خوردن سویا (و غذاهای حاوی آن) فقط پنج دهه است که در آمریکا رواج یافته است، اما مصرف این دانۀ غنی از پروتئین نزدیک به 4000 سال است که جزء اصلی رژیم های غذایی آسیایی را تشکیل می دهد.

لبنیات

اگر شما اهل مصرف محصولات لبنی هستید، باید بدانید که لبنیات نیز می توانند در روز مقداری پروتئین اضافی به بدن شما برسانند. شیر کم چرب، پنیر و ماست به راحتی در دسترس اند و به راحتی می توان آنها را همراه با وعده ها و میان وعده های غذایی مصرف کرد.

تخم مرغ

تخم مرغ دارای پروتئینی با بالاترین ارزش بیولوژیک است. این بدان معنی است که تخم مرغ در داخل پوسته خود ترکیب بی نقصی از اسیدهای آمینه دارد. کارشناسان تغذیه هنگام ارزیابی کیفیت پروتئین دیگر مواد غذایی (از جمله گوشت)پروتئین آنها را نسبت به تخم مرغ می سنجند.

مصرف ماهی های آب های سرد از جمله ماهی آزاد ( سالمون ) توصیه می گردد.

مصرف چربی های اشباع ، روغن های هیدروژنه یا جامد ، غذاهای پرچرب و سرخ کرده و شکر توصیه نمی گردد، چرا که این مواد غذایی باعث ایجاد اسیدیته ی بالای محیط داخلی مفاصل شده و این حالت موجب درد بیشتری در مفاصل و در نتیجه التهابات آنها می شود.

مصرف میوه، سبزی، غلات کامل ( تصفیه نشده وسبوس دار)، آجیل ، دانه های خوراکی و ماهی باعث کاهشالتهاب مفاصل یا آرتروز می شوند.

گوشت های پرچرب،

تخم مرغ ، مارگارین، کره، کافئین، الکل، شکر سفید، تنباکو و محصولات لبنی باید از رژیم غذایی حذف شوند. در حدود یک سوم از افرادی که از بیماری ارتریت روماتوئید رنج می برند به سولانین ها و یا بعضی گیاهان حساس اند که از آن جمله می توان سیب زمینی ، فلفل ها، بادمجان، گوجه فرنگی و تنباکو را نام برد که باید از رژیم غذایی این گروه از افراد حذف گردد. توصیه می شود که حداقل ۶ تا ۸ لیوان آب در طول روز جهت دفع سموم از بدن مصرف شود.

غذاهایی که می توان مصرف نمود

– سبزیجات برگ سبز مانند جعفری، شاهی،

کرفس، کلم پیچ

-هویج

– جودوسر، محصولات تهیه شده از گندم

– محصولات تهیه شده از سویا

– غلات کامل مانند برنج قهوه ای، ارزن، جو، گندم، جوی دو سر

– ماهی های آب های سرد مانند ماهی آزاد ساردین، شاه ماهی.

غذاهایی که باید از مصرف آنها پرهیز کرد

تحقیقات نشان داده که علائم آرتروز ، حتی در کسانی که ارتریت روماتوئید دارند ، کاهش خواهد یافت ، به شرط آن که این افراد با یک رژیم گیاهخواری سازش یابند.

این رژیم فاقد غذاهای با منشاء حیوانی به خصوص محصولات لبنی است. مواد غذایی که نباید در این بیماری مصرف شوند ، شامل گروه های زیر است:

– مهار کننده های جذب کلسیم : گوشت قرمز، لبنیات ، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه ، شکر تصفیه شده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی

– غذاهای دارای اگزالات بالا : ریواس ، زغال اخته،آلو ،کنگر ، اسفناج

– غذاهای خانواده ی گیاهان تاج ریزی ها : گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، فلفل ها، تنباکو

– غذاهایی که موجب تورم و آب آوردگی می شوند : گندم سیاه، لبنیات، کلیه ی چربی های حیوانی