بلفاریت ، التهاب پلک ها

بلفاريت(Blepharitis) التهاب پلک ها به ويژه در لبه آنهاست. اين بيماري پوست لبه پلکها را درگير مي کند. معمولا زماني که غدد چربي کوچکي که در لبه پلک ها قرار دارند; عملکرد طبيعي نداشته باشند، بلفاريت ايجاد مي شود. زمانيکه غدد چربي لبه پلکها خوب کار نکنند، رشد باکتري ها زياد شده و باعث التهاب، تحريک و خارش پلکها مي شود. بلفاريت در اغلب موارد مزمن بوده و درمان آن مشکل است و ممکن است براثر يک عفونت خفيف ميکروبي و يا بيماري پوستي ايجاد شود. بلفاريت آزار دهنده است اما باعث آسيب بينايي نمي شود. بلفاريت ممکن است از کودکي شروع شده و در همه زندگي به صورت وضعيتي مزمن ادامه داشته باشد يا اين که در مراحل بعدي زندگي و به مرور زمان ايجادشود.
بلفاريت به دو شکل رخ مي دهد: بلفاريت قدامي و بلفاريت خلفي. در بلفاريت قدامي قسمت جلويي و خارجي پلک که محل اتصال مژه هاست درگير مي شود. دو علت شايع بلفاريت قدامي عفونت هاي ميکروبي (مانند استافيلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاريت خلفي که ناشي از مشکلات غدد چربي پلک است قسمت داخلي پلک گرفتار مي شود. دو بيماري پوستي شايعي که سبب بلفاريت خلفي مي شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.
صرف نظر از نوع بلفاريت،علائم عبارتند از: خارش، سوزش، قرمزي چشم و اشکريزش ، احساس جسم خارجي، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم ها (روي مژه ها و در گوشه چشم و يا روي پلک)، خشکي و قرمزي و تورم لبه هاي پلک، قي کردن لبه پلکها موقع بيدار شدن از خواب، حساسيت به نور،اشک کفآلود، رويش مژه ها در جهات غير طبيعي،ريختن مژه ها
بيماري هاي توام با بلفاريت ممکن است شامل اين موارد باشد: درماتيت سبوره اي (التهاب پوست و وجود شوره در موهاي سر و ابرو)، عفونت با باکتري، اختلال عملکرد غدد چربي لبه پلکها، جوش صورت همراه با قرمزي صورت;بلفاريت ممکن است ترکيبي از علت هاي مختلف اتفاق بيفتد. در مواردي بلفاريت مي تواند ناشي از آلرژي و يا آلودگي مژه ها با شپش باشد.
پس از معاينه دقيق پلکها و چشم هايتان، چشم پزشک مي تواند بلفاريت را تشخيص دهد. گاهي اوقات ممکن است از بقاياي مواد چسبيده به پلکها و مژه ها براي احتمال وجود باکتري نمونه برداري شود.
در صورتي که بلفاريت درمان نشود، در دراز مدت مي تواند سبب ضخيم شدن لبه هاي پلک، متسع شدن مويرگ ها، تريکيازيس (رشد معکوس مژه ها به طرف داخل چشم)، ريزش مژه ها، اکتروپيون (برگشتن پلک به طرف خارج) و انتروپيون (برگشتن پلک ها به طرف داخل) شود. همچنين ممکن است منجر به عوارضي در ملتحمه و قرنيه شود. درمان بلفاريت ممکن است مشکل باشد زيرا معمولا عود مي کند. درمان شامل کمپرس گرم روي پلک ها، تميز کردن آنها، استفاده از آنتي بيوتيک و ماساژ پلک است. اگر بلفاريت سبب خشکي چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعي يا پمادهاي لوبريکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم مي شود) مفيد باشد. گاهي براي کنترل التهاب از کورتون موضعي هم استفاده کوتاه مدت مي شود.
کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته هاي روي چشم مي شود و به اين ترتيب هنگام تميز کردن پلک اين پوسته ها راحت تر جدا مي شوند. کمپرس گرم همچنين سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هايي مي شود که غدد چربي پلک را مسدود مي کنند. از حوله اي که با آب گرم مرطوب شده براي اين کار استفاده مي شود. در ابتداي دوره درمان شايداين کار چند بار در روز هر بار بمدت 5 دقيقه تجويز شود، پس از آن کمپرس گرم ممکن است يک بار در روز و بمدت چند دقيقه کافي باشد. تميز کردن پلک ها براي درمان بلفاريت ضروري است. اين کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچه رقيق شده (به کمک گاز يا حوله تميز) انجام مي شود. سپس با آب ولرم کاملا بشوييد.
در بعضي از موارد تجويز آنتي بيوتيک به صورت پماد موضعي يا خوراکي ضروري است. از آنجا که بلفاريت تمايل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است براي مدتي طولاني ادامه يابد. در صورتي که بيمار از لنز تماسي استفاده مي کند ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاريت از لنز استفاده نشود. براي بعضي از اين بيماران لنزهاي با نفوذ پذيري بالا تجويز مي شود. بهتر است از مواد آرايشي چشم نيز استفاده نشود زيرا ممکن است مانع شستشوي پلک مي شود ولي حالت دهنده هاي مو مفيدند. گاه استفاده از شامپوهاي ضد شوره براي سر و ابروها توصيه مي شود. در صورت وجود آکنه صورت، درمان آکنه با داروهايي نظير داکسي سيکلين ضروري است.