زندگی

“زندگی”
معلم است…
یک معلم فوق العاده…
…
“زندگی” به تو می آموزد که شتاب نکنی…
می آموزد وقتی چیزهایی را که می خواهی به آن ها برسی، دریافت می کنی، می بینی آن قدر هم که فکر می کرده ای، مهم نبوده؛شاید اصلا مهم نبوده؛شاید موجب اندوهت نیز شده است…
…
“زندگی” می آموزد از دست دادن، آن قدرها هم که فکر می کنی، سخت نیست…
می آموزد که همه ی لحظات به خاطره تبدیل می شوند و بسیاری از این لحظات و خاطرات را تو هرگز به یاد نخواهی آورد…بعد از این که عبور کردی، متوجه می شوی که در لحظات زیادی از عمرت، بی دلیل، بی تابی کرده ای و این را نمی دانستی…
…
“زندگی” می آموزد آن هایی که از تلخی ها می گریزند، شیرینی را نخواهند چشید و آن هایی که از سختی ها می ترسند، به آسودگی نخواهند رسید…
او می آموزد کسی که کام دیگران را تلخ می کند، غیرممکن است کام خودش شیرین باشد…
…
“زندگی” می آموزد گذشت و مهربانی حس بی نظیری به تو می دهد…
او می آموزد بار بر دوش دیگران نهادن، شانه های خودت را سنگین می کند و بار از دوش دیگران برداشتن، خودت را سبکبار می کند…
“زندگی” می آموزد سادگی زیباتر است