در گذشته از جوش شیرین برای تخمیر، خمیر نان استفاده می‌شد اما با توجه به عوارضی که این ماده داشت از ماده اولیه خمیر نان با وجود همه مقاومت‌هایی که وجود داشت، حذف شد.
استفاده از جوش شیرین در نان باعث بروز مواردی از جمله اختلال در جذب آهن و بروز کم‌خونی، پوکی استخوان، بیماری‌های قلبی و عروقی، اختلال در فعالیت‌های آنزیم‌های گوارش و هضم و جذب، افزایش اسید معده و بیماری‌های روده‌ای می‌شود.
البته چند سالی است که با سختگیر‌ی‌های وزارت بهداشت و شرکت غله استفاده از جوش شیرین در نانوایی‌ها کاهش یافته است ولی به حد صفر نرسیده است.
هنوز هم در برخی نانوایی‌ها در ساعات اولیه صبح و قبل از آغاز به کار ادارات و گشت‌های بهداشت و شرکت غله از جوش شیرین استفاده می‌شود.
پس از جوش شیرین برخی نانوایی‌ها در کشور برای تخمیر و به اصطلاح «ور» آمدن نان از ماده‌ای سرطان‌زا به نام «جوهر قند» یا «بلانکیت» استفاده می‌کنند.
بلانکیت (Na2S2O4) ترکیبی گوگردی است که در قندریزی‌ها برای رنگبری و سفید کردن قندها استفاده می‌شود.
این ماده در اثر حرارت گاز So2 آزاد کرده و در مقدار زیاد مصرف آن سرطان‌زا است و به همین دلیل یکی از مهم‌ترین فاکتورهای کنترل کیفیت قند کله، اندازه‌گیری انیدرید سولفور و یا باقیمانده بلانکیت در قند است.
حداکثر مقدار بلانکیت مصرفی در تولید قندها 10 ppm است، که مصرف بیشتر از آن ایجاد عوارضی از قبیل اختلالات گوارشی، استنشاقی، پوستی و حتی چشمی می‌کند.
در حالی که در بهداشت جهانی استفاده از این ماده تقریباً ممنوع بوده و صنایع قند و شکر جای خود را به تبادل‌گرهای یونی (رزین) داده است.
بلانکیت پس از ورود به دستگاه گوارش، باعث از بین بردن پرزهای معده و روده می‌شود و در دراز مدت با از بین رفتن آنتی‌اکسیدان‌ها سبب تسریع در سرطان بخش‌های گوارشی می‌شود.
همچنین بلانکیت در مسدود کردن آنزیم‌های بدن به ویژه انسولین موثر است، بنابراین به طور مستقیم سبب تسریع دیابت در افراد می‌شود.
پوست مو زیبایی وتناسب اندام
