انبه ميوه بسيارخوشمزه و خوش طعمي است که سرشار از ويتامينها و املاح معدني است؛اين ميوه خاصيت آنتي اکسيداني دارد و فاقد کلسترول و چربي پرخطر است.
انبه رسيده از نظر طب قديم ايران گرم و خشک بوده است.قدمت اين ميوه به 4000 سال پيش برمي گردد.انبه داراي فيبر زيادي است،اما ميزان کالري و سديم آن کم است.انبه سرشار از ويتامين a،b1،b2b3،c وپتاسيم و کلسيم و آهن است.
پوست انبه داراي 15 تا 18 درصد تانن است و يک قاشق چايخوري پوست کوبيده آن دوبار در روز براي اسهال مفيد است.
انبه تقويت کننده دستگاه گوارش است و کليه و مثانه را تقويت مي کند.براي بهبود سرفه ،تنگي نفس ،انواع سردرد ،اسهال و دردهاي قولنجي نيز مفيد است.خوردن انبه عطش را برطرف مي کند.براي چاق شدن افراد لاغر مفيد است.اين ميوه ادرار آور و مليّن بوده و تقويت کننده قواي ج ن س ی است.مصرف آن رنگ صورت را درخشان کرده و دهان را خوشبو ميکند.انبه داراي مقدار زيادي اسيد گاليک است که دستگاه گوارش را ضد عفوني و تميز ميکند. انبه تميز کننده خون ميباشد و حرارت بدن را کاهش ميدهد و تب را پائين ميآورد.
انبه در درون خود هسته اي دارد که مغز اين هسته نيز خواص درماني زيادي دارد.به اين ترتيب که خوردن مغز هسته اسهال را برطرف ميکند و براي معالجه سرماخوردگي نيز مفيد است.سرفههاي سخت را درمان ميکند و درمان کننده بواسير خوني است.زناني که به دلايلي دچار خونريزي از رحم ميباشند و يا بين دو عادت ماهيانه خونريزي دارند براي رفع آن بايد از مغز انبه استفاده کنند. مغز هسته انبه کرم کش و ضد اسهال و استفراغ است و تسکين دهنده آسم و تنگي نفس مي باشد.
اما با وجود خواصي که درباره اين ميوه ذکر شد بايد توجه داشته باشيد که زياده روي در مصرف انبه براي افرادي که طبع گرم دارند، مضر است. هضم انبه براي بعضي از افراد سخت است و ممکن است ايجاد خارش و دمل نمايد.انبه چون گرم است خوردن آن براي افراد گرم مزاج مناسب نيست و اين اشخاص بايد آن را با سکنجبين ميل نمايند.