به افتادگی پلک فوقانی پتوز گفته می شود. این افتادگی ممکن است خفیف بوده و یا تمامی مردمک را بپوشاند. در برخی موارد پتوز می تواند دید طبیعی را محدود و یا حتی بطور کامل مسدود نماید.
در جدا شدن پلک پائین هنگام پیری، ماهیچه های چشم عقب کشیده می شوند، به طوری که پلک بر می گردد. این باعث می شود که اشک به جای پخش شدن بر چشم، روی گونه ها بریزد. در نتیجه، چشم ها خشک و آسیب پذیر در برابر نور و باد می شوند.
افتادگی پلک بالا در اثر شل شدن ماهیچه های بالا برندهٔ پلک اتفاق می افتد. این حالت ممکن است مادرزادی، ناشی از بالا رفتن سن، بعد از عمل جراحی آب مروارید، یا به دنبال آسیب دیدن چشم باشد.
علل دیگر افتادگی پلک عبارتند از بیماری قند، وجود تومور، یا فلج موقتی عصب صورتی است. یک یا هر دو پلک ممکن است تا پوشاندن خط دید پائین بیفتند.
برای درمان افتادگی پلک چه می شود کرد؟
به عقب گرفتن سر یا بالا کشیدن ابروها برای دیدن بهتر کار مشکلی است. در عوض می توانید کارهای دیگری بکنید.
نوارچسب بزنید. استفاده از نوار چسب مخصوص و کم حساسیت باز نگاه داشتن چشم (که در داروخانه ها موجود است) برای بالا کشیدن مختصر پلک از خط دید مفید است. اول انگشت اشاره را در گوشهٔ خارجی پلک بالا گذاشته و پلک شل شده را کمی به طرف ابرو بکشید و آن را با استفاده از کمی چسب ثابت کنید. مواظب باشید که حرکات چشم را محدود نکنید. چسب باید آنقدر شل باشد که پلک زدن و مرطوب کردن چشم انجام گیرد.
عینک مخصوص بزنید. عینک ساز می تواند میلهٔ بالشتک داری در داخل دروهٔ عینک نصب کند که پلک را بالا نگاه دارد. البته نباید مانع پلک زدن شود.
عمل جراحی کنید. به عنوان آخرین راه حل، پزشک ماهیچه های بالا برندهٔ پلک را با جراحی کوتاه می کند. بعد از جراحی، تا مدتی قادر به بستن کامل پلک ها نخواهید بود. در این مدت از اشک مصنوعی در روز و پماد مرطوب کنندهٔ چشم در شب استفاده کنید
ورزش های جلو گیری از پیری چشم
پوست اطراف چشم نازک‌ترین و شکننده ترین پوست در تمام سطح بدن است و با توجه به این که هنگام صحبت‌کردن با دیگران، چشم‌ها کانون توجه محسوب می‌شوند، چین و چروک‌های اطراف آن به‌عنوان بزرگ ترین علت پیری چهره شناخته شده‌اند.
کیست‌های زیر چشمی نیز صدمه زیادی به چهره فرد وارد می‌کند و باعث ایجاد قیافه‌ای آشفته و پریشان می‌شود.
ورزش‌های مخصوص چشم می‌تواند کمک زیادی به چشم‌های پف‌آلود کند. افتادگی پلک‌ها نیز با تمرین‌های مؤثر و ورزش‌های ضد پیری چشم، تا حد زیادی برطرف می‌شود.
تمرین شماره ۱
دو طرف سر خود را – در قسمت گیجگاه – به آرامی با دو انگشت فشار دهید تا عضلات آن کشیده شوند و در همین حال، مرتبا چشم‌ها را باز و بسته کنید. این کار را ۵ بار تکرار کنید.
تمرین شماره۲
در حالی‌که چشم‌هایتان بسته و آرام است، به صورت قائم بنشینید. همان‌طور که پلک چشم‌ها در تمام طول مدت ورزش بسته است، اول به پایین نگاه کرده و بعد تا جایی که ممکن است به بالا نگاه کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید.
تمرین شماره ۳
با چشم‌های بسته و آرام، راست بنشینید. همان‌طور که چشم‌ها را در تمام طول تمرین بسته نگه داشته‌اید، ابروها را تا جایی که می‌توانید، بالا ببرید و پلک چشم‌ها را تا حد ممکن به سمت پایین بکشید. در همین حالت بمانید و تا ۵ بشمارید. استراحت کنید و این ورزش را۵ بار تکرار کنید.
تمرین شماره ۴
با چشم‌های باز و آرام، به صورت راست بنشینید. پلک بالای چشم‌ها را تا نیمه ببندید و در همین حال، ابروهایتان را به سمت بالا ببرید. بعد چشم‌ها را کاملا باز کنید تا سفیدی چشم‌ها در قسمت بالایی عنبیه دیده شود.
تمرین شماره۵
مثل سه حرکت قبلی، راست بنشینید و در حالی‌که چشم‌هایتان باز است، سرتان را صاف نگه دارید. همان‌طور که سرتان را مستقیم نگه داشته‌اید، اول به بالا و بعد به پایین نگاه کنید. این حرکت را ۱۰بار تکرار کنید. حالا بدن و سرتان را در حالت قبلی حفظ کنید و این بار، به چپ و راست نگاه کنید. این حرکت را نیز ۱۰ بار انجام دهید.
همین طور راه جلوگیری از افتادگی گونه‌ها
گونه‌ها معمولا شانس خوبی ندارند و به‌عنوان یک عضو فراموش‌شده، اغلب مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند.آویزان شدن پوست اطراف گونه می‌تواند سن فرد را بیشتر جلوه دهد؛ بنابراین برای جلوگیری از این اتفاق، ورزش‌های زیر را به‌طور مرتب انجام دهید تا گونه‌هایی برجسته و سفت داشته باشید و به این ترتیب، چهره شما جوان و شاداب باقی بماند.
– صاف بنشینید و با لب‌های بسته و حالتی راحت، صورت‌تان رو به جلو باشد. با استفاده از عضلات گونه، لب‌های خود را به جلو و عقب ببرید(در واقع لب‌ها را غنچه کنید و دوباره به حالت عادی برگردید). حین انجام این ورزش با استفاده از انگشت‌ها، از به‌کارگیری عضلات گونه مطمئن شوید.
– لب‌ها را غنچه کنید و تا ۱۰ بشمارید، استراحت کنید و دوباره این حرکت را تا ۱۰ بار انجام دهید.
– با لب‌های بسته، لبخند آرامی بزنید و بعد سعی کنید گونه‌ها را به سمت داخل دهان و دندان‌ها بکشید.
– برای انجام این نرمش به آینه نگاه کنید. لب بالای تان را جمع کنید؛ در واقع گوشه لب‌ها به سمت بالا باشد و حالا عضلات گونه را به سمت چشم‌ها حرکت دهید. در این مرحله سعی کنید لب بالا، بینی‌تان را لمس کند. تا ۱۰ بشمارید و در همین حالت بمانید. استراحت کرده و بار دیگر نیز این حرکت را تکرار کنید.
-مثل نرمش قبل، حین انجام این نرمش هم به آینه نگاه کنید. تا جایی که می‌توانید، لبخندی عریض و پهن بزنید؛ درحالی که لب‌هایتان بسته بوده و گوشه دهان به سمت بالا برگشته است. سعی کنید گوشه لب‌ها تا جایی که ممکن است به گوش‌هایتان نزدیک شود؛ البته هرقدر دهان کوچک‌تری داشته باشید، این اتفاق غیرممکن‌تر است اما شما سعی کنید این اتفاق بیفتد، چون صرفا حرکت ماهیچههای گونه مهم است.
– حالا بینی‌تان را چین بدهید و در آینه، بالا رفتن و کشیده‌شدن ماهیچههای گونه را ببینید. تا ۵ بشمارید و بعد از استراحت کافی، ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید.- لب‌ها و دندان‌ها را بسته نگه دارید و لب بالا را باد کنید(درست مثل مواقعی که گونه‌ها را مثل بادکنک باد می‌کنیم). همین حالت را حفظ کنید و تا ۱۰ بشمارید. حالا این حالت بادکنکی را به گونه چپ منتقل کنید و تا ۱۰ بشمارید و بعد از آن هم به لب پایین و باز هم تا ۱۰ بشمارید. در نهایت، این بادکنک خودساخته را به گونه راست ببرید و برای آخرین‌بار تا ۱۰ بشمارید.بعد از استراحت کافی، ۵ بار دیگر نیز تمام این مراحل را طی کنید.
منبع: تبیان
